(spoilery)
Liczyłem na coś innego. Początek wydawał się spoko, ale w tym Londynie w trakcie tej pierwszej fazy powrotu do lat 60tych zrozumiałem, że ten film to jeden z tych pseudo artystycznych wysrywów. Muzyka i choreografia lat 60 na plus, ale co z tego? Laska wjeżdża do "przytłaczającego" Londynu i oczywiście od razu spotyka jakiegoś zboka w taksie, po to by chwilę potem spotkać się z typową współlokatorką, która oczywiście od pierwszej minuty jej z jakiegoś powodu nie lubi. Potem stereotyp goni stereotyp. Teleportuje się do lat 60tych, jesteśmy jakąś wielką gwiazdą wannabe, która zaczyna spotykać się z typowym alfonsem, 20min później zaczyna się sprzedawać za "kariere" karykaturalnym, stereotypowym mężczyznom - i tutaj zaczyna się pseudo dramat tego filmu. Policjant w klubie dobrze jej powiedział. Żeby nie szła tą drogą i może stąd wyjść - nie wyszła, więc totalnie nie rozumiem zakończenia? Sama zdecydowała sie robić to co robi w zamian za pieniądze, czy tam kontynuowanie kariery, a potem film usprawiedliwia zabijanie ku***rzy, bo przyszli uprawiać seks z prostytutką. Prawie się wzruszyłem. I ten moment w którym wypchnęła ją z tego pokoju i powiedziała, że ma tamtego chłopaka... którego 4 minuty temu dźgnęła nożem xd